De drie stukken op dit album vertegenwoordigen David Bruces zeer persoonlijke muzikale en spirtuele antwoorden op de natuur.

Cymbeline (een oud Keltisch woord dat ‘Heer van de Zon’ betekent) put inspiratie uit oude religieuze houdingen ten opzichte van de zon, en is een drie-eenheid van geboorte, leven en dood, vertegenwoordigd door zonsopkomst, middag en zonsondergang.

De liedcylcus The North Wind was a Woman behandelt verschillende aspecten uit de natuur als menselijke personages, alsof ze manifestaties van menselijke emoties zijn. De noordenwind is bijvoorbeeld een afgewezen minnaar die “je ramen laat rammelen en tegen je deuren slaat.” De cyclus is geschreven voor een ensemble met volksinvloeden, met prominente partijen voor de mandoline en de harp, en reikt van de wilde woede van de ‘krankzinnige maan’ tot de sombere en tedere eenzaamheid van de berg die nadenkt over haar enige vriend – de nachtlucht.

The Consolation of Rain is een ontroerende reflectie over verlies en de herstellende kracht van de natuur. Wanneer een geliefde overlijdt worden de atomen van hun lichaam letterlijk onderdeel van de natuurlijke wereld, wat betekent dat je echt ‘met je geliefde’ kunt zijn door de natuur, de regen en het weer te observeren; een feit dat zeer troostend is.